รู้ฉันรู้ว่าฉันคนธรรมดา
ไม่ได้มีเวทมนตร์ให้ประทับใจ
ไม่ได้คล้าย ดั่งคนที่เธอนั้นฝันไฝ่
ใกล้แค่ไหน เธอคงแค่มองผ่าน
วันเดิมเดิมที่เหมือนจะธรรมดา
เธอมาทำให้มันพิเศษขึ้นมา
แค่ได้รู้ แค่ได้เห็นว่าเธออยู่ไม่ห่าง
แค่บางครั้ง ที่เธอยิ้มให้กัน
เธอเหมือนกับจันทร์ที่ลอยห่างไกล
ต่อให้นานแค่ไหน ก็ไม่มีใครรู้
ว่าในใจเธอนั้นจะคิดอย่างไร
แค่ให้ฉันได้เป็นอะไรให้เธอสักอย่าง
อาจจะไกลแต่อย่างน้อยให้ฉันดูแลแต่เธอไม่ห่าง
เธอไม่ต้องรู้สึก แบบเดียวกันฉันทุกอย่าง
แค่ให้รู้ว่าเธอยังมีฉัน
อยู่ตรงนี้ที่เดิม ไกลแค่นี้เท่าเดิม
แค่เพียงหันไปได้เจอเธอ ก็พอ
ทั้งหัวใจของฉันที่ให้เธอไป
จะไม่รอและหวังให้เธอรับมัน
หากบังเอิญ ถ้าเธอก็คิดเหมือนเหมือนกัน
คนอย่างฉัน คงโชคดีเหลือเกิน
เธอเหมือนกับจันทร์ที่ลอยห่างไกล
ต่อให้นานแค่ไหน ก็ไม่มีใครรู้
ว่าในใจเธอนั้นจะคิดอย่างไร
แค่ให้ฉันได้เป็นอะไรให้เธอสักอย่าง
อาจจะไกลแต่อย่างน้อยให้ฉันดูแลแต่เธอไม่ห่าง
เธอไม่ต้องรู้สึก แบบเดียวกันฉันทุกอย่าง
แค่ให้รู้ว่าเธอยังมีฉัน
อยู่ตรงนี้ที่เดิม ไกลแค่นี้เท่าเดิม
แค่เพียงหันไปได้เจอเธอ ก็พอ
หากพบเธอในฝัน ลืมตาโปรดอย่าหายไป
กลายเป็นความจริงได้ไหม
แค่ให้ฉันได้เป็นอะไรให้เธอสักอย่าง
อาจจะไกลแต่อย่างน้อยให้ฉันดูแลแต่เธอไม่ห่าง
เธอไม่ต้องรู้สึก แบบเดียวกันฉันทุกอย่าง
แค่ให้รู้ว่าเธอยังมีฉัน
อยู่ตรงนี้ที่เดิม ไกลแค่นี้เท่าเดิม
แค่เพียงหันไปได้เจอเธอ ก็พอ